Και διηγώντας τα να κλαις...

Συνήθως ελπίζουμε για τα καλύτερα, φοβόμαστε για τα χειρότερα...
  Λέω συνήθως, επειδή  σήμερα φοβόμαστε ακόμα και να ελπίσουμε. Κι αυτό γιατί αν μας πάρουν χαμπάρι μπορεί και να μας φορολογήσουν.Τα όνειρα κοστίζουν πλέον ακριβά ,έχουν και 23% ΦΠΑ και άστα να πάνε.
   Σε τι να ελπίσουν οι άνθρωποι του παρακάτω άρθρου; Δεν είναι μακριά μας , είναι δίπλα μας. Μην τους προσπερνάτε αδιάφορα. Αύριο μπορεί να είστε εσείς στη θέση τους.Αποκλείεται,σκέφτεστε. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.Γιατί όχι; Μέσα σε λίγους μήνες ήρθαν τα πάνω κάτω  παγκοσμίως.Πόσο δύσκολο είναι να χάσουμε τα πάντα σε μια νύχτα;Ο κόσμος βουλιάζει και θα σωθούμε εμείς; Δεν το νομίζω.

Ψάχνουν για τροφή στα σκουπίδια

26/11/2010 - 09:33

Στους κάδους των σούπερ μάρκετ και στα καφάσια που αφήνουν πίσω οι έμποροι των λαϊκών αγορών βρίσκουν πλέον τα βασικά είδη διατροφής τους χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα προς το ζην.

 Σημαντικό ποσοστό όσων δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα είναι πρώην εργαζόμενοι με οικογένειες ή συνταξιούχοι που εξαιτίας της κρίσης έχουν μειωθεί τα χρήματα που παίρνουν σε σημείο που να μη φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα.

Η ειρωνεία είναι ότι κατά τη διάρκεια του 2010, το οποίο έχει ανακηρυχθεί παγκόσμιο έτος καταπολέμησης της φτώχειας, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες της ανεπτυγμένης Δύσης όπου ο αριθμός των ανθρώπων που δυσκολεύονται να αποκτήσουν είδη πρώτης ανάγκης ολοένα και μεγαλώνει.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ, 26/11/2010
 

Και η Ιρλανδία λοιπόν στον "μηχανισμό στήριξης"...
Οι 2 πιο ανυπότακτοι λαοί της Ευρώπης, αλλά 2 τόσο διαφορετικές χώρες:
η 'τελευταία Σοβιετική χώρα της Ευρώπης' όπως έχει χαρακτηρισθεί η χώρα μας για τις κρατικοδίαιατες εμμονές της που χρηματοδοτούνταν αφρόνως με δανεικά,και ο "κέλτικος Τίγρης' η χώρα-πρότυπο ως πριν 2-3 χρόνια,που είχε προσελκύσει με το ευνοικό φορλογικό καθεστώς τις μεγάλες εταιρείες,
σε συνδυασμό και με την γειτνίασή της με το καπιταλιστικό κέντρο του City,το νεανικό,καλά εκπαιδευμένο και φυσικά,αγγλόφωνο έμψυχο δυναμικό της...
Πως κατέληξαν από τόσο διαφορετικούς δρόμους στην ίδια μοίρα?
Άσχετα απ'αυτό,υπάρχουν ακόμα και τώρα τεράστιες διαφορές:

• στην Ιρλανδία το πρόβλημα το έχουν οι Τράπεζες.Η Ιρλανδική Κυβερνηση αναγκάστηκε να εκτοξεύσει το φετινό έλλειμμα στο 33%(!) για να σώσει τις τράπεζες.Στο Ελλαδιστάν,το πρόβλημα είναι το Δημόσιο Χρέος,κι επειδή μεγάλο μέρος του κρατούν οι ελληνικές τράπεζες(στα πλαίσια της αγαστής(?) συνεργασίας τους που τόσα χρόνια εξασφάλιζε άκοπα κέρδη),γιάυτό έχουν πρόβλημα και αυτές.
• Οι Ιρλανδοί και την ύστατη ώρα υπερασπίζονται το ευνοικό φορολογικό καθεστώς των επιχειρήσεων προσπαθώντας να αποτρέψουν περαιτέρω έξοδο που θα άυξανε κατακόρυφα την ανεργία,προσπαθούν δηλ.να σώσουν την επόμενη μέρα.
• Εδώ, όλος ο καβγάς γίνεται για να μην απολυθεί κανένας υπεράριθμος βολεμένος στον Δημόσιο Τομέα,είτε εργάζεται,είτε "ξύνεται",δηλ.θυσιάζουμε την επόμενη μέρα για να σώσουμε την προηγούμενη...
• Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός καίτοι δεν εκλέχτηκε με σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν" 'ηδη υποσχέθηκε εκλογές αρχές Γενάρη,αν και ήδη θα έχει προσυπογράψει τα περιοριστικά μέτρα.Το δικό μας "καμάρι",οχι μόνο εξελέγη ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ,αλλά 1 χρόνο μετά μας απείλησε με εκλογές που θα ισοδυναμούσαν σχεδόν με χρεωκοπία αν τυχόν του εκφράζαμε δυσαρέσκεια στην αυτοδιοικητική κάλπη! Βιοι ασύμπτωτοι...
• Ακόμα κι ο φιλοκυβερνητικός Τύπος "ξεσκίζει" την ολιγομελή ιρλανδική κυβερνηση.Στα καθ'ημάς έχουμε την πιο μαζική,ελεγχόμενη και αυταρχική επιχείρηση προπαγάνδας από την εποχή ...του Χίμλερ!

Συμπέρασμα?
Οι Ιρλανδοί θα βγούν πολύ πιο γρηγορα απ το Μνημόνιο...ενώ εμείς θα συνεχίζουμε την εφιαλτική περιδίνηση στις κατωφερείς σπείρες της ύφεσης/στασιμοπληθωρισμού...

Posted by squarelogic at 12:34 πμ